5 ژانویه 2023 - بر اساس تجزیه و تحلیل داده های واقعی در مقیاس بزرگ از یک پایگاه داده که شامل بیش از 3 میلیون بزرگسال بدون سابقه قبلی بیماریهای قلبی عروقی است، فشار خون بالا و هایپرگلایسمی به طور مضاعفی خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی (CVD) را افزایش می دهند. با این حال، سهم نسبی پرفشاری خون در ایجادبیماریهای قلبی عروقی با بدتر شدن وضعیت قند خون کاهش می یابد و همینطور سهم نسبی هایپرگلایسمی با افزایش فشار خون (BP) کاهش می یابد .نتایج این تحقیق در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده است.
دکتر هیدهیرو کانکو و همکارانش از دانشگاه توکیو گفتند: نتایج ما یک تعامل بالقوه بین هایپرگلایسمی (افزایش سطح قند خون) و هایپرتنشن (افزایش فشار خون) در ایجاد بیماریهای قلبی عروقی را نشان می‌دهد. تلاش‌های پیشگیرانه برای هایپرگلایسمی یا فشار خون بالا می‌تواند قبل از بروز همزمان آنها سود قابل توجهی را ارائه دهد.
هایپرگلایسمی و فشار خون بالا، هر دو خطر ایجاد CVD را افزایش می دهند و اغلب با هم وجود دارند. با این حال، اطلاعات زیادی در مورد تعامل بین هایپرگلایسمی و فشار خون بالا در ایجاد CVD وجود ندارد. برای پر کردن این شکاف دانش، تیم تحقیقاتی با هدف تعیین این که آیا هایپرگلایسمی (پیش دیابت و دیابت) و فشار خون بالا (مرحله 1 و مرحله 2 فشار خون بالا) بطور هم افزا بر افزایش خطر ابتلا بهCVD ، از جمله آنژین صدری (AP)، انفارکتوس میوکارد(MI)، نارسایی قلبی (HF)، سکته مغزی، و فیبریلاسیون دهلیزی (AF)تاثیر دارند و اینکه آیا سهم هایپرگلایسمی و فشار خون بالا در خطر ایجادCVD با یکدیگر تعاملی است یا خیر، این تحقیق را انجام دادند.
برای این منظور، محققان یک مطالعه ی کوهورت مشاهده‌ای را با استفاده از چکاپ سلامت در مقیاس بزرگ و مجموعه داده‌های ادعاهای اداری انجام دادند. این مطالعه شامل 3336363 بیمار (سن متوسط، 43 سال؛ مردان، 57.2٪) بود. بیمارانی که داروهای کاهنده فشار خون و قند خون مصرف می‌کردند یا کسانی که از قبل به بیماریهای قلبی عروقی مبتلا بودند، از مطالعه خارج شدند.
مرحله 1 فشار خون بالا، به عنوانSBP (فشار خون سیستولیک) 130 تا 139 میلی متر جیوه یا DBP (فشار خون دیاستولیک) 80 تا 89 میلی متر جیوه و مرحله 2 فشار خون بالا به عنوان SBP ≥140 میلی متر جیوه یا DBP ≥90 میلی متر جیوه، تعریف شد. پیش دیابت به عنوان گلوکز پلاسمای ناشتا 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر و دیابت به عنوان گلوکز پلاسمای ناشتا ≥126 میلی گرم در دسی لیتر تعریف شد.
نویسندگان یافته های زیر را گزارش کردند:
· 5665 انفارکتوس میوکارد، 52475 آنژین صدری، 54508 نارسایی قلبی، 25436 سکته مغزی و 12932 رویداد فیبریلاسیون دهلیزی طی یک دوره پیگیری متوسط 942 ± 1185 روز رخ داده است.
· در گروه های دارای فشار خون بالا و گلوکز پلاسما ناشتای بالا، خطر ابتلا به آنژین صدری، انفارکتوس میوکارد، نارسایی قلبی، سکته مغزی و فیبریلاسیون دهلیزی افزایش داشت.
· خطر نسبی پرفشاری خون در مرحله 1 و 2 ، در بروز CVD با بدتر شدن وضعیت گلایسمی کاهش یافت. به طور مشابه، خطر نسبی دیابت و پیش دیابت تبدیل در بروز CVD با افزایش فشار خون کاهش یافت. به عنوان مثال، کاهش خطر نسبی فشار خون مرحله 2 برای نارسایی قلبی در بیماران با گلوکز پلاسمای ناشتا ی نرمال 53.5 درصد بود در حالیکه در بیماران مبتلا به پیش دیابت، 46.4 درصد و در افراد مبتلا به دیابت، 37.2 درصد بود.
· قدرت یافته ها با استفاده از بسیاری از تحلیل های حساسیت تایید شد.
در نتیجه گیری این مطالعه آمده است: "هایپرگلایسمی و فشار خون بالا در مرحله 1 و 2 ، به طور مضاعفی خطر حوادث قلبی عروقی را افزایش می دهند، با این حال، خطر نسبی فشار خون بالا برای حوادث قلبی عروقی با بدتر شدن وضعیت گلایسمی کاهش یافت. به طور مشابه، ارتباط نسبی دیابت و پیش دیابت با بروزCVD ، نیز با افزایش فشار خون کاهش یافت."
منبع:
https://medicaldialogues.in/cardiology-ctvs/news/hypertension-and-hyperglycemia-additively-increase-cvd-risk-relative-contribution-attenuated-in-presence-of-either-jaha-104986